Akut Miyokard Enfarktüsü
AKUT MİYOKARD ENFARKTÜSÜ
Akut miyokard enfarktüsü (AME), akut koroner sendromlar olarak bilinen kararsız
anjina pektoris ve ST yükselmesi olmayan miyokard enfarktüsünü (ME) de içeren klinik
sendromlardan biri ve en ciddi olanıdır. Miyokardın belli bir bölgesine gelen kan akımının
azalma veya kesilmesi sonucu gelişir. Etyopatogenezden ateroskleroz (%95) sorumludur.
Tanı
Semptom ve bulgular
Göğüs ağrısı en önemli klinik bulgudur. Sıklıkla prekordiyumda yerleşim gösterir.
Boyun, özellikle sol omuz ve kolun iç yüzüne yayılır. Genellikle 20-30 dakikadan uzun
sürer. Ezici, baskılayıcı tipte bir ağrıdır. Soğuk terleme ve ölüm korkusuyla birliktedir.
Ağrı eforla veya eforsuz başlayabilir, narkotik analjeziklerle giderilebilir. Hastalarda
ağrı olmaksızın sıkıntı hissi, çarpıntı, bayılma, nefes darlığı gibi yakınmalar olabilir; akut
akciğer ödemi, kardiyojenik şok tablosu ile gelebilirler.
Fizik muayene
Miyokard enfarktüsüne özgül bulgu yoktur.
Solukluk, terleme ve anksiyete olabilir. Nabız ve kan basıncı artışı genellikle beklenmekle
birlikte, normal ya da azalmış da olabilir. Dinlemekle kalp sesleri derinden gelebilir,
bazen S 3- S4 gallop, sistolik üfürümler ve perikard frotmanı duyulabilir.
Kalpte nekroz alanının geniş olduğu hastalarda akut akciğer ödemi veya kardiyojenik
şok bulguları ortaya çıkabilir.
Laboratuvar bulguları
EKG:
Enfarktüs alanına uyan derivasyonlarda değişiklik olur. Başlangıç döneminde, ilgili
derivasyonlarda T dalgasında sivrileşme, akut dönemde ST segment ve T dalgasında yükselme
olur (EKG örneklerine bakınız. Sayfa 54). İnferior ME saptanan olgularda sağ göğüs derivasyonları
da çekilir, V4R de 1 mm.den fazla ST segment yüksekliği sağ ventrikül ME yi düşündürür. Ayrıca
enfarktüse bağlı olarak gelişen aritmiler saptanabilir.
Derivasyon V1-4; anteroseptal,
V1-6; anterior,
V1-6,D1,aVL; yaygın anterior,
D2,D3,aVF; inferior,
V4 R ; sağ ventrikül tutulumlu inferior.
Biyokimyasal değişiklikler
Biyokimyasal incelemelerde serumda miyoglobin (1-4 saat), CK-MB (4-8 saat),troponin-T ve I (3-12 saat) olanak varsa bakılır ve yükseklik saptanır.
Tanı erken dönemde tipik göğüs ağrısı, EKG değişiklikleri ve mümkünse biyokimyasal değüişikliklerin gösterilmesiyle konur.
Ayırıcı tanı
Akut miyokard enfarktüsü aşağıdaki durumlarla karışabilir:
Aort diseksiyonu
Pulmoner emboli
Pnömotoraks
Perikardit
Prekordiyal bölgede kas-eklem ağrıları
Akut kolesistit
Peptik ülser
Dispepsi.
Tedavi
Amaç
Nekroz alanının genişlemesinin önlenmesi
Akut miyokard enfarktüsü sonrası ortaya çıkan malign aritmilerin önlenmesi ve tedavisi
Miyokard iyileşmesinin desteklenmesi ve yeni enfarktüs oluşumunun önlenmesi.
Tedavi çizelgesi
1- Oksijen 4-6 l/dk uygulanır.
2- Damar yolu açılır.
3- Antiagregan tedavi: asetil salisilik asit 300mg.(160-325mg arası) çiğnetilir.
4- Ağrının giderilmesi: Morfin sülfat (2-4mg. damar yoluyla),yoksa meperidin (50-100 mg kas içine) verilir. Ağrının geçmemesi durumunda 15 dakika sonra aynı doz tekrarlanabilir.
5- Antiiskemik tedavi
a. İsosorbid dinitrat 5mg: hipotansiyon, bradikardi ile seyreden sağ ventrikül enfarktüsünde ve sildenafil kullananlarda kontrendikedir.
b. Beta blokerler: Kalp hızı 60/dk altında ve sistolik kan basıncı 90 mmHg’nın
altında değilse metoprolol 5 mg damar yoluyla yavaş infüzyonla (3-5 dk içinde
gidecek şekilde) ve 5 dakika aralarla toplam 3 kez verilebilir. Monitörize edilemiyorsa
uygulanmamalıdır.
Sevk
Reperfüzyon tedavisi 12 saate kadar yapıldığı takdirde hayat kurtarıcı olduğundan,
birinci basamakta 20 dakikadan uzun süren ve iskemik ağrı düşündüren tüm hastalar,
EKG bulgusu olsun olmasın yukarda anlatılan tedavi şeması hızla uygulanarak, ambulans
ya da benzeri bir araçla derhal koroner yoğun bakım birimi olan bir merkeze sevk
edilmelidir. Hastanın başvurusundan sevkin tamamlandığı son ana kadar aritmilere
(VF/ nabızsızVT) bağlı ölümleri önleyebilmek için defibrilasyon şartları sağlanmalıdır.
Kaynaklar
1. Braunwald E, ed. Heart Disease: A Textbook of Cardiovascular Medicine, 6 th ed. Philadelphia: Saunders,2001.
2. Topol EJ, ed. Textbook of Interventional Cardiology, 3rd ed. Philadelphia:Saunders, 1999.
3. Goldman L, Braunwald E, eds. Primary Cardiology. Philadelphia:Saunders, 1998.
4. Giuliani ER, Gersh BJ et al, eds Mayo Clinic Practice of Cardiology, 3rd ed. London:Mosby- Wolfe, 1997.
5. Volta SD et al, eds. Cardiology. London: Mc Graw-Hill, 1999.
Kaynak : Sağlık Bakanlığı Tanı Tedavi Rehberi
